vrijdag 27 juli 2012

Bevroren vruchten


Enige tijd geleden zag ik dit op de blog van Suzette staan: Frozen grapes. Ik ben toen meteen gaan proberen hoe het smaakt en echt, hier kan geen waterijsje tegenop. Zo eenvoudig lekker en verfrissend.
Inmiddels heb ik al meer vruchten in de vriezer gestopt, maar niets kan tippen aan deze zoete pitloze rode druiven.
Bananen staan op de tweede plaats, gevolgd door de cantaloupe (meloen), al heeft dat laatste niet mijn voorkeur. Het is wat glibberig, zo in bevroren toestand. Blauwe bessen zijn te zuur. Frambozen daarentegen zijn weer te flets van smaak. Misschien dat zoete kersen nog een kans maken. En anders houd ik het gewoon bij de 'frozen grapes'.




woensdag 18 juli 2012

Pittige salsa en zoetzure chutney


Met een mand vol kruiden, perzikenchutney en salsa zette ik onlangs koers richting Gees, een dorpje in Midden-Drenthe waar ik meehielp met de voorbereiding voor een barbecue. Ik had beloofd dat ik de recepten voor de salsa en de chutney nog zou posten. Bij deze.
Het recept voor de pittige salsa komt uit het kookboek Mexicaans van Thomasina Miers, zij het een beetje aangepast. Ik heb de ui weggelaten en er paprika voor in de plaats gebruikt. Thomasina Miers geeft zelf ook aan af en toe wat te experimenteren met ingrediënten. Dat past dus wel in mijn straatje.
Het recept voor de chutney is uiteindelijk niet meer te herleiden. Ik heb al zoveel chutney's gemaakt, dat ik inmiddels een basis heb en daar van alles aan toevoeg. Deze perzikenchutney kan dus evengoed met mango's of nectarines gemaakt worden.



Perzikenchutney met chilipeper

2,5 dl ciderazijn
250 gram bruine basterdsuiker
1 kilo perziken, schoongemaakt gewogen
200 gram uien
1 chilipeper (rode peper of Spaanse peper)
1 eetlepel geraspte gemberwortel
1 theelepel zout
1 theelepel gemalen mosterdzaad
1/4 theelepel kruidnagel

Maak de perziken en de uien schoon en snijd deze in stukken. Haal de zaadlijsten uit de chilipeper en snijd de chilipeper ragfijn.
Breng alle ingrediënten in een pan op een matig vuur aan de kook. Laat de chutney, zo nu en dan roerend, ongeveer 45 minuten koken tot alle ingrediënten zacht zijn en de chutney de gewenste dikte heeft. Schep de chutney in schone (weck)potten en sluit ze goed af.


Pittige salsa

16 romatomaten
8 knoflooktenen
4 jalapenopepers
4 paprika's
4 eetlepels korianderblad of bladpeterselie
zeezout
sap van 2 limoenen

Rooster de groenten in z'n geheel in een droge koekepan (een oven zal zijn werk trouwens ook doen). Verwijder de geroosterde en zwart geblakerde schillen. Verwijder ook de zaadjes uit de pepers en paprika's. Pureer het geheel met een vijzel of staafmixer en breng het op smaak met zeezout, limoensap en koriander of peterselie.

Dat laatste (de koriander) ben ik trouwens zichtbaar vergeten en in plaats van jalapenopepers (die ik nergens kon vinden) heb ik chilipepers (of rode pepers) gebruikt. De salsa was bij mij ook redelijk dun. Ik heb hem zelf iets laten inkoken om de saus wat dikker te krijgen. Bovendien is dat ook een goede manier om de salsa langer houdbaar te krijgen; heet in weckglazen of flessen doen en meteen afsluiten. 



dinsdag 10 juli 2012

BBQ op de boerderij


Lange tafels, slingerend over het erf van de boerderij, prachtig gedekt met witte kleden, roodgeblokte lopers en bloemen uit de tuin. De zon laat zich precies op het goede moment zien om vervolgens de rest van de avond te blijven schijnen. Wat een prachtige dag en wat een zorg en aandacht is er besteed aan deze barbecue op een geweldige locatie in een mooi Drents dorp. 
Ik had de eer om mee te mogen helpen met het bedenken en maken van salades en andere vegetarische lekkernijen. En als alles ook nog in oude schalen en kommen opgediend wordt is dat voor mij dubbel genieten. 


Bovenstaande fleurige tomatensalade maakte ik van diverse soorten tomaten, lente-ui in de lengte gesneden (voor het graseffect), basilicum, farfalle (vlinderpasta), bosviooltjes uit de tuin, olijfolie, balsamico bianco, peper en zout.

Het restant van de salade aten we een dag later met toevoeging van mozzarella en pistachenoten. Eenvoudig en lekker.

'Lemonade'
'Sangria'
De 'lemonade' en 'sangria' zijn niet van mijn hand, maar het ziet er heerlijk en uitnodigend uit met al die verse vruchten in het sap. Hetzelfde geldt voor de grote bokaal met bowl, een klassieker die altijd wel in de smaak valt.

'Bowl'
Een andere salade die het goed doet bij een barbecue is tabbouleh, een salade uit het midden-oosten gemaakt van couscous of bulghur. Beide kan dus, maar aan couscous is vaak gemakkelijker te komen en is sneller klaar. Er zijn overigens tal van varianten op tabbouleh, de een wat kruidiger dan de ander, maar allemaal heel gemakkelijk en snel te maken. Maak de tabbouleh vooral met ingrediënten die je lekker vindt, zowel wat betreft de kruiden als de groenten. Ik heb voor deze tabbouleh de paprika's gegrild, zodat ze een intensere smaak krijgen.
Gebruik per hoeveelheid couscous ongeveer één tot anderhalve keer zoveel kokend water. Onderstaand recept is voor vier personen.



Tabbouleh
100 gram couscous
2 lente-uitjes of 1 rode ui
4 tomaten
1 komkommer
1 paprika
olijfolie
citroensap
zout en peper
koriander, munt of bladpeterselie

Voor erbij
schijfjes citroen
feta
sla
tomaten

Giet het hete water over de couscous en laat het enkele minuten wellen. Roer de couscous met een vork los en laat het vervolgens wat afkoelen.
Snijd alle groenten in kleine stukjes. Hak de kruiden fijn. Meng een flinke scheut olijfolie en een kleiner scheutje citroensap door de couscous. Voeg de groenten en kruiden toe en breng het geheel op smaak met peper en zout.
Serveer de tabbouleh met sla, tomaten, feta en schijfjes citroen.

Omdat niet iedereen van feta houdt, had ik dit in stukken op de salade gelegd zodat het er ook niet snel doorheen zou verkruimelen. Dat er ook gasten zijn die alleen van feta houden en niet van tabbouleh bleek toen er zomaar twee stukken feta ontbraken.



Behalve de fleurige tomatensalade, de tabbouleh, een salade van verschillende soorten sla met tuinkruiden en pistachenoten, maakte ik nog een salade van witlof, meiraapjes, appel, walnoten en granaatappelpitjes met een lichte mayodressing. Type waldorfsalade nieuwe stijl.
Meiraapjes hebben een milde radijssmaak en kunnen zowel gestoofd gegeten worden als rauw in een salade verwerkt worden. Hier zijn ze dus, julienne gesneden, in een salade verwerkt en opgefleurd met granaatappelpitjes.




Naast een viertal salades maakte ik voor de barbecue een drietal sauzen: een pittige salsa, een zoetzure perzikenchutney en een frisse tzatziki. Het recept voor de tzatziki staat hier. Het recept voor de salsa en de perzikenchutney zal ik binnenkort een keer plaatsen.




Bovenstaande spiezen zijn gemaakt van courgette en kastanjechampignons, gemarineerd in een pestomarinade van 3 delen pesto, 2 delen olijfolie en 1 deel citroensap.
Onderstaande spiezen zijn van krieltjes, voorgekookt en gespiest aan dunne twijgjes. Ook lekker en aromatisch is het om de krieltjes aan rozemarijntakken te spiezen. Ik had al ons hele rozemarijnstruikje moeten snoeien om genoeg takken voor zo'n grote groep te hebben. Dat heb ik dus maar niet gedaan. In plaats daarvan heb ik een paar takjes rozemarijn als decoratie tussen het 'takkenbos' gestoken.



En voor al die mensen die nu denken: "waar blijft het vlees?". Dat was er wel, maar het past nu eenmaal niet op een vegetarisch kookblog. 

donderdag 5 juli 2012

Barcelona


Oud, trendy, hip, veelzijdig, rijk, multi-cultureel, Art Nouveau en Gaudi. CampNou, donkere steegjes, grote parken, heel veel tapasbars en de Santa Maria del Mar. Dat is Barcelona in een paar woorden zoals wij het onlangs ervaren hebben. Met dertig graden en heerlijke gazpacho (zonder garnituur overigens). 
Ons kleine familiehotel bevond zich in de wijk El Raval op een steenworp afstand van de bibliotheek.
Wie het boek 'De schaduw van de wind' van Carloz Ruiz Zafon gelezen heeft, kan vast nog wel de sfeer en het beeld oproepen van de nauwe straten en de vele bogen tussen de huizen. In El Raval is bij de Carrer de l'Arc del Theatre de fictieve ingang te vinden naar het 'Kerkhof der Vergeten Boeken'. Wij bezochten Palau Güell, één van de eerste werken (huizen) van Gaudi, dichtbij het fictieve 'Kerkhof der vergeten boeken' gelegen. Zo konden we weer wat proeven van de sfeer uit het boek, al heeft Palau Güell verder niets met het boek van doen. Het is het idee.


El Raval
Aan de andere kant van de drukke Ramblas, de brede wandelboulevard, bevindt zich de wijk El Born (aansluitend aan de Barri Gòtic). In El Born staat de prachtige Santa Maria del Mar. Ildefonso Falcones schreef een paar jaar geleden 'De kathedraal van de zee', een verhaal waarin hoofdpersoon Arnau begin veertiende eeuw opgroeit in een bruisende binnenstad waar de Santa Maria del Mar in aanbouw is. Eén van de mooiste boeken die ik ooit gelezen heb en het is geweldig om de kerk te zien en te bezichtigen. Het verhaal van 'De kathedraal van de zee' komt op een bijzondere manier tot leven.


Terug naar de Ramblas (of Rambla) vind je de grootste versmarkt van Spanje, de Mercat de la Bouqueria. Vanwege de stank van vlees en vis zijn we niet verder dan de ingang gekomen, hebben we snel wat foto's gemaakt en een beker heerlijke vruchtensmoothie gekocht. Ieder een beker dan wel. De fruitkramen zien er overigens wel fantastisch mooi uit, zoals ze het fruit uitgestald en opgestapeld hebben.
Maar voor ons toch liever een markt van een ander kaliber, zoals de kleinere markthal in El Born. Minder druk en minder stank. Misschien dat het allemaal wat minder mooi uitgestald staat, maar de smaak van de lokale producten is heerlijk en daar gaat het uiteindelijk om. Zoete Spaanse vijgen, sappige wilde perziken en smaakvolle tomaten. 

http://www.boqueria.info/index.php


Ik geloof ook niet dat ik ooit zoveel eethuisjes bij elkaar heb gezien als in Barcelona. Overal waar je kijkt zie je tapasbars, van trendy tot eenvoudig en van toeristisch tot local. Vooral in de toeristische wijk Barri Gotìc zie je de toonbanken van de tapasbars vol met hapjes staan, zoals kunstige sneetjes belegd stokbrood. Ik heb er geen foto's van gemaakt, maar als je 'tapasbars barcelona' googeld en op afbeeldingen kijkt, dan krijg je een beeld hoe zo'n toonbank er uitziet. Natuurlijk was ik het liefst iedere bar binnen gelopen om al het moois vast te leggen, maar als je er verder niets te zoeken hebt wordt dat wel wat overdreven.
Buiten het toeristische gedeelte zie je meer de rechthoekige bakken met tapas waar de locale bevolking aan de bar iets nuttigt. Als je Barcelona te voet ontdekt krijg je een goed beeld hoe de sfeer in de straten verandert naarmate je van de ene wijk de andere inloopt. En Barcelona is goed beloopbaar.

    
Ondanks dat ons het aantal vegetarische tapa (meervoud toch of is dat die met de s?) wat tegenviel, heeft Barcelona wel aardig wat vegetarische restaurants. Op de langste dag van het jaar aten we in El Raval bij Veggie Garden, een Nepalees vegetarisch restaurant. Juist in de wijk El Raval zie je veel verschillende nationaliteiten en dus ook dito eethuisjes. Patatas bravas en Pan con tomate is lekker voor een keer, maar soms wil je toch ook wat anders. 


Slenterend door de straten van Barcelona kom je vaak bijzondere zaken tegen. Zoals Stickhouse, een ijssalon waar ze homemade ijslollies verkopen die gemaakt worden van natuurlijke ingrediënten. Vooral de manier waarop de ijsjes gepresenteerd worden is heel bijzonder om te zien, zo keurig in het gelid.
En wat te denken van de vele chocolateriën en patisseriën. Het oogt vooral mooi om naar te kijken, maar met dertig graden ga ik toch maar geen chocolade kopen. Nou ja, een klein reepje dan bij MX, Museu de la Xocolata. En natuurlijk meteen opeten en genieten, want het is heerlijke chocolade en nog niet gesmolten. 



Oh ja, omdat iedereen (echt iedereen) ons waarschuwde voor de vele zakkenrollers, durfde ik het niet aan om mijn spiegelreflexcamera mee te nemen. Om toch wat foto's te kunnen maken (want stel ik zou spijt krijgen als ik het niet deed) heb ik een kleine digitale compact camera meegenomen, type traag model. Maar beter dan niets of mijn Nikon kwijt te raken. Overigens hebben we geen enkele keer last gehad van rollers of ander gespuis. Tenminste, ik mis niets...


Bankje in Parc Güell (Gaudi)
De bekende schoorstenen van Gaudi
Een bijzondere poes