zondag 30 november 2014

Fleurige tomatensalade met ananassalie



Onlangs bezocht ik de biomarkt in Emmen. Het zijn maar een paar kraampjes als onderdeel van de reguliere markt, maar met heerlijke producten. Over het algemeen weet ik vooraf bijna nooit wat ik aan eten ga klaarmaken en laat ik me verleiden door de producten die ik tegenkom. Dat ik me in dit geval moest beheersen is wel weer uitzonderlijk. Alhoewel.

Maar zo ging ik naar huis met boterraapjes en verse kurkuma die een bestemming hebben gekregen in de pasteitjes uit Plenty More; palmkool die morgen in de Ribollita verdwijnt; schapenvoetjes (Pied du Mouton) en wilde spinazie die vast samen iets willen ondernemen; Chioggia bieten (zo'n rood-wit gestreepte bietjes) die nog geen bestemming hebben en zeekraal, een knapperige, zilte zeegroente die samen met granaatappelpitjes mijn tomatensalade mocht opvrolijken.
En om deze salade nog fleuriger te maken heb ik er ananassalie overheen gestrooid, waarvan zowel het blad als de bloem eetbaar is.

Bijzonder dat dit weelderig struikje nog volop staat te bloeien bij ons in de tuin, terwijl het al bijna december is. En met de geur van ananas krijg je op zo'n grauwe dag weer even een zonnig gevoel.




250 gram kleine romatomaatjes
1 sjalot
pitjes van een halve granaatappel
scheut olijfolie van goede kwaliteit
handvol zeekraal
blaadjes en bloemen van de ananassalie
(of anders een handvol basilicumblaadjes)


Snijd de tomaten in plakjes en de sjalot in flinterdunne halve ringen. Meng tomaat en ui door elkaar, sprenkel de olijfolie erover en laat het een tijdje staan.
Strooi vervolgens de granaatappelpitjes over de salade; spoel de zeekraal af en leg dit op de salade.
Snipper wat blaadjes ananassalie of basilicum en strooi dit, samen met de bloemen van de ananassalie over de salade.
Sprenkel eventueel nog wat olie over de salade.

Vooral de combinatie van het zilte en zoete, en het pittige van de ui, is erg lekker. Het doet me een beetje denken aan de zomersalade van watermeloen met feta, ui en basilicum.








3 opmerkingen:

  1. O ja, die Roma-tomaatjes zijn nog steeds heerlijk, vooral als je ze roostert. Ananassalie ... nog nooit van gehoord! En o ja, de strapatsada van je vorige blog heb ik afgelopen weekend nagemaakt. Helaas mislukt! Zag er zo mooi gesouffleerd uit, maar eenmaal uit de oven zakte-ie in als een plumpudding. Was toen erg rubberachtig en eigenlijk niet te eten. Zoooo jammer.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Nell, ook ik had nog nooit van ananassalie gehoord... totdat we een klein plantje tegenkwamen dat binnen een paar maanden uitgroeide tot een aardig struikje dat ook nog eens prachtig bloeit.
      Zonde trouwens van de starpatsada.

      Verwijderen
  2. That is an extremely smart written article. I will be sure to bookmark it and return to learn extra of your useful information. Thank you for the post. I will certainly return.

    BeantwoordenVerwijderen