zaterdag 30 april 2011

Appeltaartjes met amandelen


Wat een heerlijke uitdaging om taartjes te mogen bakken die én suikervrij zijn én weinig koolhydraten bevatten (15 gram per taartje). Als zoetmiddel heb ik stevia gebruikt, een voor mij onbekend product dat 100% natuurlijk is en daardoor de moeite waard is om eens uit te testen.
Behalve het weglaten van de suiker, kwam ik in het tijdschrift Delicious (mei 2011) een recept voor appeltaartjes tegen, waarbij voor een deel amandelmeel (gemalen amandelen) gebruikt werd. En noten bevatten relatief weinig koolhydraten.
Het resultaat is een ambachtelijk en smaakvol appeltaartje. Doordat de bodem droger is dan zanddeeg (waarschijnlijk door het weglaten van de suiker), is een dot slagroom erop (eveneens gezoet met stevia) een lekkere toevoeging.
In het recept heb ik overigens wel de hoeveelheid suiker vermeld die anders gebruikt wordt bij deze taartjes.

200 gram bloem
100 gram amandelmeel
1 theelepel bakpoeder
75 gram boter
1 ei
20-30 druppels stevia-extract (of 125 gram suiker)
1-3 eetlepels ijskoud water

3 appels (ongeveer 300 gram geschild)
1/2 theelepel kaneel
10 druppels stevia-extract (of 50 gram suiker)
amandelschaafsel of pijnboompitten

Meng alle ingrediënten voor het deeg tot een samenhangend geheel en verdeel het in 12 porties.
Bekleed een ingevet muffinblik (voor 12 muffins) met het deeg.
Door de toevoeging van het amandelmeel wordt de structuur van het deeg wat grover en droger, waardoor het niet zo gemakkelijk uit te rollen is. Het handigst is om het deeg in de vorm uit te duwen.
Snijd de appels in kleine blokjes, meng de kaneel en stevia erdoor en verdeel de appelstukjes over de vormpjes. Strooi nog wat amandelschaafsel of pijnboompitten over de appeltaartjes en bak ze op 190 graden in 45 minuten.

Voor meer informatie over stevia zie: http://www.stevianederland.nl/


vrijdag 29 april 2011

Enchilada's met spinazie en ricotta


Een iets aangepast recept uit Mexicaans! van Thomasina Miers. Ik houd bijvoorbeeld niet zo van rozijnen in een hartig gerecht.
Het gerecht lijkt qua ingrediënten erg veel op Italiaanse canneloni, maar door de toevoeging van kaneel wordt de smaak heel anders.

6 tortilla's
450 gram spinazie
1/2 theelepel nootmuskaat
250 gram ricotta
pijnboompitten

1 blik gepelde tomaten
1 ui
2 tenen knoflook
2 jalapenopepers (of wat cayennepeper)
1 theelepel rodewijnazijn
olijfolie
1/2 theelepel kaneel

peper en zout
100 gram geraspte kaas

Doe wat olijfolie in een koekepan en roerbak de spinazie kort. Voeg de nootmuskaat en wat peper en zout toe.
Fruit de ui met de knoflook. Voeg de gepelde tomaten, gesnipperde pepers, rodewijnazijn en kaneel toe en laat de saus tot de gewenste dikte inkoken. Breng de saus op smaak met wat zout.
Verdeel de ricotta over de tortilla's. Schep de spinazie in het midden van elke tortilla, strooi wat pijnboompitten erover en rol de tortilla op.
Schep enkele lepels tomatensaus in een ovenschaal, leg de opgerolde tortilla's erin en schenk de resterende saus erover. Strooi de kaas over het gerecht en zet de ovenschaal zo'n 30 minuten in de oven op 180 graden.

dinsdag 26 april 2011

Asperges à la Flamande



Het recept voor deze asperges met gebonden botersaus is afkomstig van mijn moeder. Ik weet niet anders dan dat ik ze thuis altijd op deze manier gegeten heb en ze zijn heerlijk zo. Eigenlijk smaken ze bij haar net iets lekkerder, maar zo zal het altijd gaan.
Laatst kwam ik erachter dat dit eigenlijk het recept van asperges à la Flamande is, met dat verschil dat mijn moeder de saus is gaan binden, omdat ze dat lekkerder vond. En zo neem ik dat weer over.
Reken op een halve kilo asperges per persoon, zodat je zeker weet dat je genoeg hebt. Er zal vast iets over blijven, maar dat kan prima in een soep verwerkt worden.

2 kilo asperges
snufje zout
schepje suiker
35 gram boter
4 eieren
bosje peterselie

Maak de asperges schoon met een doek en verwijder de houtachtige onderkanten. Schil de asperges vervolgens goed (liever te dik dan te dun) en kook ze, met een schepje suiker en wat zout, in zo'n 20 minuten gaar.
Smelt voor de saus 35 gram roomboter, voeg een soeplepel kookvocht van de asperges toe en bind de saus met maizena of een ander bindmiddel. Breng de saus, indien nodig, op smaak met peper en (selderie)zout. Klop er vervolgens nog een klont boter door.
Schep een deel van de saus over de asperges en garneer het geheel met een hardgekookt en geprakt eitje en peterselie.
Asperges smaken goed met geschrapte krielaardappeltjes en eventueel nog een schaaltje gekookte eieren in partjes.



zondag 24 april 2011

Rocky road crunch bars


Tot voor kort had ik nog nooit van 'Rocky road (crunch bars)' gehoord, maar als eenmaal je aandacht ergens op gevestigd is zie je het steeds terugkomen. Zo dus ook met deze zoete crunch bars.
De basis van het recept is nagenoeg overal hetzelfde: chocolade, marshmallows en koekjes. In de meeste gevallen gaat er ook boter door de substantie. Verder lijkt het een eindeloze variatie: pistachenoten, macademia's, cranberry's, geconfijte vruchten, stukjes caramel, shortbread in plaats van gewone koekjes en wat al niet nog meer.
Ik ben zelfs een keer een variatie in de benaming tegen gekomen. Het ging om een recept voor 'hobbelige weg', wat verdacht veel op Rocky road leek.
Rocky road is ongetwijfeld een lekkernij voor zoetekauwen, maar vooral leuk om te maken en cadeau te doen.
Het recept dat ik gebruikt heb is van Nigella Lawson. Alleen de golden syrup in het originele recept heb ik weggelaten. De hoeveelheid koekjes, noten, marshmallows en dergelijke is variabel. Nigella Lawson gebruikt bijvoorbeeld 200 gram koekjes en geen notenmix.


125 gram boter
300 gram pure chocolade
100 gram biskwietjes, grof verkruimeld
100 gram mini marshmallows
200 gram cranberry notenmix
(3 eetlepels golden syrup)

Smelt de boter met de chocolade op een laag pitje. Neem het gesmolten chocolademengsel van de warmtebron en meng het met de overige ingrediënten.
Bekleed een vorm van ongeveer 20x20 cm met huishoudfolie en doe het mengsel in de vorm. Laat het geheel zo'n twee à drie uur in de koelkast opstijven.
Snijd de Rocky road in blokjes.


maandag 18 april 2011

Slata Jidda


In het kookboek 'Parijs' van Danyel Couet stond deze Slata Jidda, een tomatensalade met paprika. De salade wordt in de Joodse cultuur als bijgerecht gegeten bij couscous of gegrilde maaltijden, maar het smaakt ook prima bij een hartige taart. De salade doet me qua smaak een beetje denken aan een Griekse salade, maar dan zonder fêta en olijven.
De kruiden in de salade heb ik wat moeten aanpassen. Op dit moment is vooral de bieslook overheersend in de kruidentuin, terwijl de munt amper een paar blaadjes vertoont. Een beetje sneu om die dan ook nog af te moeten knippen.

4 pruimtomaten
2 paprika's
1 rode ui
1/2 komkommer
2 eetlepels verse peterselie
1 eetlepel verse munt
2 eetlepels olijfolie
1 eetlepel citroensap
peper en zout uit de molen

Maak de paprika en tomaten schoon en snijd ze in kleine stukjes.
Schil de komkommer, verwijder de zaadlijst en snijd de komkommer in kleine stukjes.
Hak de ui fijn. Meng alle ingrediënten door elkaar en breng de salade op smaak met peper en zout.

Kaastaartjes


Verrukkelijk zijn deze kaastaartjes met croissantdeeg. Ik heb ze deze keer met emmentaler en gruyère gemaakt, maar het kan natuurlijk ook met andere kaassoorten. En ze zijn zowel naturel lekker als met een topping, zoals tomaatjes en Herbes de Provence.

een blikje croissantdeeg (300-350 gram)
4 eieren
1 dl room
250 gram kaas (emmentaler en gruyère)
peper en zout

Bekleed acht kleine ingevette taartvormpjes of een grote taartvorm (22-24 cm doorsnee) met het deeg. Snijd de kaas in blokjes en verdeel dit over de vormpjes. Klop de eieren met de room los, voeg peper en een beetje zout toe (niet te veel) en schenk het eimengsel over de kaas.
Eventueel doe je nog een topping op de taartjes.
Bak de kleine taartjes in zo'n 20-30 minuten in de oven op 200 graden. Een grote taart bak je in 45 minuten.



vrijdag 15 april 2011

Mexicaans!














Wat een prachtig en kleurrijk boek van Thomasina Miers over het échte Mexicaanse eten.
Naast haar uitleg over verschillende typisch Mexicaanse gerechten, zoals taco's, burrito's, enchilada's en quesadilla's, geeft ze ook veel suggesties om je eigen fantasie in deze en andere gerechten te stoppen. Daar houd ik dus van.

Ik ben ook zeker van plan om zelf een keer maistortilla's te maken. Dan weet je in ieder geval wat je eet. Ooit al eens op de verpakking van kant en klare tortilla's gekeken? En dat terwijl een tortilla eigenlijk maar uit vier ingrediënten bestaat.



Nachos met guacomole


Het mooie boek van Thomasina Miers, Mexicaans!, maakt me duidelijk dat de nachos zoals ik ze ken een behoorlijk verwesterd gerecht is.
De tortillachips die gebruikt worden voor de Chilaquiles (de echte Mexicaanse nachos) worden gemaakt van oudbakken tortilla's; hoe kan het ook anders.
Het gerecht is vergelijkbaar met het maken van lasagne; de tortillachips worden in lagen gestapeld met daartussen allerlei andere ingrediënten, tomatensaus en als laatste een laag kaas en eventueel zure room. Het gerecht wordt in Mexico als maaltijd gegeten, vaak samen met een salade.

De nachos die ik gemaakt heb is zonder de tomatensaus en zure room. In plaats daarvan heb ik guacomole gemaakt om de nachos in te dippen. Mijn nachos zijn dan ook meer bedoeld als klein hapje en niet zozeer als een complete maaltijd.

Voor de nachos:
Verdeel een flinke portie tortillachips over een ovenschaal of bakplaat, afhankelijk van het al dan niet stapelen. Verdeel vervolgens kleine stukjes (rode) ui, paprika, tomaat, bonen, mais, en wat je verder nog kunt bedenken over de tortillachips. Strooi geraspte kaas over het gerecht en zet de schaal even in de oven tot de kaas gesmolten is.

Voor de guacomole:
1 avocado
1 tomaat
1 lente-ui
eventueel een chilipepertje en/of (gepofte) knoflook
peper en zout
scheutje citroensap

Pureer het geheel met een vijzel of staafmixer.


zaterdag 9 april 2011

Melitzanosalata

Deze Griekse auberginesalade wordt op veel verschillende manieren klaargemaakt, waarschijnlijk streekgebonden. De lekkerste melitzanosalata heb ik op het Griekse schiereiland Pilion gegeten. Vooral de walnoten en de munt was een verrassende toevoeging aan de salade. Meestal is de salade gepureerd, waardoor het eerder op een dipper lijkt dan op een salade. Zelf laat ik de salade liever wat grover en bij deze salade heb ik walnoten en munt aan het basisrecept toegevoegd.

2 aubergines
1 (rode) ui
2 tenen knoflook (eventueel gepoft)
3-4 eetlepels olijfolie
1 eetlepel citroensap
peper en zout
1 eetlepel gehakte oregano
1 eetlepel gehakte peterselie

Eventueel:
1 eetlepel gehakte munt
50 gram gehakte walnoten
1 rode of groene paprika, al dan niet geroosterd
75 gram fêta
1-2 eetlepels mayonaise (ja!)

Prik met een vork gaatjes in de aubergines (anders ontploffen ze in de oven) en leg ze 45 minuten in de oven op 220 graden. Keer ze regelmatig om. Haal als ze klaar zijn het vruchtvlees uit de schil.
Hak de ui, de knoflook en de kruiden fijn.
Doe de aubergine samen met de ui, knoflook, kruiden, olijfolie, citroensap, peper en zout in een kom en pureer het geheel even met de staafmixer.

Bij deze salade heb ik de walnoten er later door gedaan en de peterselie er overheen gestrooid. Ook als je ervoor kiest om andere ingrediënten door de salade te doen, dan kan dat natuurlijk mee gepureerd worden, maar het kan er ook later door.

De auberginesalade is heerlijk als mezze met andere hapjes, zoals tomaatjes met gemarineerde geitenkaasballetjes, olijven en brood.


Gepofte knoflook


Gepofte knoflook gebruik ik meestal in gerechten waar eigenlijk rauwe knoflook in verwerkt wordt. Door de knoflook te poffen wordt de smaak wat zachter en zijn de teentjes ook gemakkelijker te verwerken.
Heel handig om bruschetta's mee in te smeren, maar ook lekker door tapenades, guacomole en de Griekse auberginesalade.

Verwijder van een knoflookbol de buitenste velletjes, zodat de tenen zichtbaar worden. Leg de bol in een vuurvast kommetje, giet er wat olijfolie over en zet de knoflook zo'n half uur in de oven op ongeveer 200 graden.

vrijdag 8 april 2011

Salt & Pepper

Een kleine greep uit het zout en peper assortiment in onze keuken. Van het roze himalayazout dat minstens 250 miljoen jaar oud is tot oude pepermolentjes die veel te leuk zijn om op vlooienmarkten te laten staan. De 'sel de Camargue' heb ik ooit in de Provence gekocht, maar tegenwoordig is dit nagenoeg in iedere delicatessewinkel, en zelfs in supermarkten, te koop.

Aan de oude vismarkt in Groningen bevindt zich Kruiden & Keramiek met meer dan 130 soorten aan kruiden en specerijen. Een leuke winkel voor de ware kookliefhebber en ook nog gevestigd in een prachtig oud pand.

donderdag 7 april 2011

Farfalle met venkel


Sommige gerechten smaken vaak koud nog beter dan warm en dit is zo'n gerecht. Pasta met venkel, kervel, walnoten en gorgonzola. Lekker als het warm is, maar koud komt vooral de anijssmaak van de venkel en kervel veel beter tot z'n recht.

300 gram farfalle
2 venkelknollen
2 uien
2 tenen knoflook
klein bosje kervel
150 gram walnoten
100-150 gram gorgonzola
peper en zout
olijfolie

Snijd de venkel overlangs in vieren, haal de harde kern eruit en snijd de stukken vervolgens in repen. Snijd de uien in parten en de knoflook in kleine stukjes. Doe alles in een ovenschaal, schenk er olijfolie over, breng de groenten op smaak met peper en zout en zet de schaal zo'n 30 tot 45 minuten in de oven.
Rooster de walnoten en hak ze grof.
Hak de kervel wat fijner en snijd de kaas in kleine blokjes.
Kook de pasta beetgaar en meng dit met de overige ingrediënten door elkaar.

In plaats van gorgonzola kan ook roomkaas gebruikt worden, om de smaak wat zachter te maken, of de combinatie gorgonzola/mascarpone.

kervel uit eigen tuin

maandag 4 april 2011

Mous

Ik ben helemaal geen liefhebber van boerenkool en april is ook niet bepaald de periode om stamppot te eten, maar ik kreeg dit vegetarische recept een keer van iemand en kwam het nu weer tegen tussen alle knipsels. Alleen al de tekst is een genoegen om te lezen en van te genieten en zelfs ik als zuiderling kan hier wel wat van maken.


As ie mous willen eten, den kin je 't ook zo kloar moaken.

Moak van eerappels (erpel) een mooie dreuge pot flot (puree)(nait te veul botter - botter is smoakafvlakker) en snie een beste kloet (jong belegen) keze in stokken en loat dai deur de flot smelten (je mouten droadjes kunnen blieven trekken). Mit de keze krieg je genogt zolt in de flot, dus wieder gain zolt (aans mout je noatied zo aan de zoep).
Kook de mous (eerst wasken en oafstreupen en wat snieden - nait te fien, da's veur gerefemeerden, moar ook gain kloeten) en as't sikkom goar is oafgieten (bourrel nait doodkoken - 't huift dus moar even).
Kwak de bourrel bie de flot.
Dou wat kerrie en thijm d'r bie deur; nait te zunig.
Goud rören - t'mout gain sjomp worden, moar mooie dreuge - stevige stamppot. Dan he'je 't goud doan.

Da't joe't mag bekomen.

Foto: moestuinwebshop.nl

zaterdag 2 april 2011

Tartiflette


Tartiflette is een aardappelgerecht uit de Savoie en wordt gemaakt van aardappelen, uien, knoflook, room, gebakken spekjes en kaas (Reblochon).
De kaas wordt overlangs doormidden gesneden en met de korst naar boven op de schotel gelegd, zodat de kaas eruit kan smelten. De korst wordt daarna verwijderd, maar is overigens wel eetbaar. Reden voor mij om de kaas in dunne puntjes op de schotel te leggen en de korst gewoon mee op te eten.

In dit recept laat ik de spekjes achterwege. Als je geen Reblochon kunt krijgen, dan kun je ook raclette kaas gebruiken of zelfs camembert.

1 kilo vastkokende aardappelen (traditioneel de Franse ratte)
250 gram Reblochon
2 uien
2 tenen knoflook
1 dl room of crème fraîche
boter en/of olijfolie
peper en zout

Snijd de aardappelen in plakjes van ongeveer een halve centimeter en kook ze in 5 tot 10 minuten net niet helemaal gaar.
Snijd de uien in ringen en fruit ze in de boter en/of olijfolie. Voeg de uitgeperste knoflook (en eventueel 100-150 gram spekjes) toe. Breng de uien, indien nodig, op smaak met peper en zout.
Meng de aardappelschijfjes, uien en room voorzichtig door elkaar en schep het gerecht in een ovenschaal. Verdeel de stukjes kaas over het gerecht en zet de ovenschotel zo'n half uur in de oven op 220 graden.

Tartiflette wordt als bijgerecht gegeten, maar is ook heerlijk met een salade.

Onderstaande foto (links) is een salade van tomaat, bleekselderij, verse bieslook en selderij, olijfolie en frambozenazijn. De foto ernaast is een Reblochon.