In het verhaal volgen we drie moedige vrouwen. De blanke 23-jarige Eugenia, bijnaam Skeeter, die graag schrijfster wil worden en de twee zwarte hulpen Aibileen en Minny. Skeeter besluit de levensverhalen van de zwarte hulpen te verzamelen en te vertellen, waarbij ze hulp krijgt van Aibileen en Minny.
Minny staat vooral bekend om haar kookkunsten, zoals de bekende en beruchte Chocolate Pie en natuurlijk de Caramel Cake (een 'southern prize-winning' cake).
Minny met de 'chocolate pie' |
Ik raakte tijdens het lezen van het boek enigszins geobsedeerd door Minny's Caramel Cake. Avonden aan een stuk heb ik via google-afbeelding allerlei karameltaarten bekeken, om er vervolgens niets mee te doen. Ik geloof niet eens dat ik karameltaart nu wel zo lekker zou vinden, maar toch. Mijn obsessie was blijkbaar zo erg dat ik via de post een potje Dulce de Leche toegestuurd kreeg. Heel lief.
Onlangs heb ik in de bioscoop de verfilming van het boek gezien: The Help.
Nu had ik natuurlijk een beetje gehoopt dat ik Minny's Caramel Cake ook te zien zou krijgen, maar helaas.
Ik heb wel het originele recept weten te achterhalen en wil het hier graag met de liefhebbers delen.
In het recept voor de cake heb ik walnoten in plaats van pecannoten door het beslag gedaan. Voor de garnering heb ik wel pecannoten gebruikt.
En voor de karamelglazuur heb ik room in plaats van volle melk gebruikt, zoals dat in het recept stond en heb ik het ei dat erdoor moest weggelaten.
Voor degenen die net als ik voor het eerst karamel maken; het is niet moeilijk, maar gesmolten suiker van 150 graden is echt heel heet. Het leek me namelijk wel leuk om een decoratief suikerwerk te maken voor op de taart. En die mooie suikerslierten krijg je door de gesmolten suiker aan een vork met snelle bewegingen te slingeren. Nu meen ik altijd dat wat ik een ander zie doen mij ook wel lukt, maar in dit geval werden het meer dikke druppels in plaats van slierten. En zo'n druppel belandde dus op mijn hand.
De suikerdecoratie is nu net een partij bruine glasdruppels geworden, maar is daardoor wel weer passend bij de retrosfeer uit de jaren zestig.
In het recept voor de cake heb ik walnoten in plaats van pecannoten door het beslag gedaan. Voor de garnering heb ik wel pecannoten gebruikt.
En voor de karamelglazuur heb ik room in plaats van volle melk gebruikt, zoals dat in het recept stond en heb ik het ei dat erdoor moest weggelaten.
Voor degenen die net als ik voor het eerst karamel maken; het is niet moeilijk, maar gesmolten suiker van 150 graden is echt heel heet. Het leek me namelijk wel leuk om een decoratief suikerwerk te maken voor op de taart. En die mooie suikerslierten krijg je door de gesmolten suiker aan een vork met snelle bewegingen te slingeren. Nu meen ik altijd dat wat ik een ander zie doen mij ook wel lukt, maar in dit geval werden het meer dikke druppels in plaats van slierten. En zo'n druppel belandde dus op mijn hand.
De suikerdecoratie is nu net een partij bruine glasdruppels geworden, maar is daardoor wel weer passend bij de retrosfeer uit de jaren zestig.
200 gram fijngehakte pecannoten, plus extra voor garnering
200 gram boter
400 gram suiker
4 eieren
1 theelepel vanille-extract
350 gram bloem
1/8 theelepel zout
3 theelepels bakpoeder
350 ml karnemelk
Klop de boter met de suiker en het vanille-extract tot een luchtige massa. Voeg de eieren een voor een toe en blijf nog zo'n vijf minuten kloppen. Meng de bloem, bakpoeder, zout en pecannoten. Voeg dit bloemmengsel samen met de karnemelk in gedeeltes toe aan het botermengsel.
Schep het beslag in een ingevette springvorm van 24 cm doorsnee en bak de cake in 55-60 minuten op 160 graden goudbruin.
Laat de cake afkoelen en snijd hem overlangs door midden.
Laat de cake afkoelen en snijd hem overlangs door midden.
Voor de karamelglazuur (creamy caramel frosting)
500 gram suiker
2 dl room
2 dl room
150 gram roomboter
1 theelepel vanille-extract
Smelt de suiker in een pan met een dikke bodem tot de suiker bruin van kleur is en iets gaat bruisen. Verwarm in een andere pan de room. Voeg dit geleidelijk toe bij de gesmolten suiker. Het geheel gaat nu nog meer bruisen. Wacht tot het bruisen minder wordt en de suiker met de room gemengd is. Voeg vervolgens het vanille-extract en de stukjes boter toe en roer tot alles gesmolten is en de karamelglazuur een homogene massa heeft.
Laat de glazuur iets afkoelen en klop het op tot het de juiste dikte heeft.
Verdeel eenderde van de karamelglazuur over de onderste cakehelft. Leg de andere helft erop en verdeel de rest van de glazuur over de bovenkant en de zijkant.
Verdeel eenderde van de karamelglazuur over de onderste cakehelft. Leg de andere helft erop en verdeel de rest van de glazuur over de bovenkant en de zijkant.
Bron: http://scrumpdillyicious.blogspot.com/2011/03/minnies-caramel-cake-from-help.html
Wouw, wat ziet dat er lekker uit! Ik heb het boek ook gelezen en van genoten. De film nog niet gezien, maar deze taart ga ik zeker eens proberen! Mooie foto's!
BeantwoordenVerwijderengroeten, Caroline
Ziet er fantastisch uit. Ga het zeker proberen. Misschien voor mijn verjaardag. Maar ik ben bang dat ik toch telkens aan de shitcake zal moeten denken
BeantwoordenVerwijderenDe cake ziet er prachtig uit. Was hij lekker? Ik ben een bang dat hij voor mij wat te zoet zal zijn.
BeantwoordenVerwijderenWat leuk, zo'n enthousiaste reacties.
BeantwoordenVerwijderen@Caroline, de film is natuurlijk maar een fractie van het boek, maar zeker de moeite waard om te bekijken. Hij zal te zijner tijd vast in de collectie van de bibliotheek komen. Tenminste, als jullie bibliotheek ook DVD's uitleent.
@Tineke, die cake waar jij aan moet denken is toch echt de Chocolate Pie. Hè toch :)
Ik denk dat jullie deze Caramel Cake heel lekker zullen vinden en voor nare associaties hoef je dus niet bang te zijn.
@Hannie, ik heb de cake weggegeven. Ik vond het vooral leuk om hierover te bloggen en had foto's nodig. Maar ook voor mij is dit veel te zoet. Ik heb natuurlijk wel een beetje geproefd wat aan het mes zat. De smaak was heel lekker, het deed me denken aan een Haags hopje.
Normaliter haal je uit dit formaat taart 12 stukken. Nu had ik hem in 20 stukjes gesneden en ik begreep dat dat ook voldoende was.
Omdat ik nog van die karamelglazuur over heb, denk ik dat ik binnenkort een deel van het cakebeslag opnieuw maak en dit in zo'n minimuffin vorm bak. Met als topping de karamelglazuur. Een beetje een 'petit fours' idee.
Compliment, Manon, wat een prachtige taart. Retro of niet, pijnlijk hand ja dan nee, de taart is er! En wat voor één. Mierzoet waarschijnlijk, maar voor de echte lekkerbek is dat geen enkel probleem.
BeantwoordenVerwijderenDank je, Nell. En inderdaad, de taart is er, de foto's zijn gemaakt en de brandblaar gaat vanzelf weer weg.
BeantwoordenVerwijderenManon, ik ben erg blij dat je de cake hebt weggegeven. Hij was echt heerlijk!!! Ik kan iedereen aanraden de cake ook eens te maken. Ik moet zeggen dat ik ´m minder zoet vond dan ik had verwacht. Dus dames, probeer het eens!
BeantwoordenVerwijderenHoi Hanneke,
BeantwoordenVerwijderenFijn om te horen dat je Minny's cake zo heerlijk vond en vooral niet te zoet, wat ik verwacht had. Nou ja, hij was in ieder geval minder zoet dan jij verwacht had.
Met een beetje geluk krijg je vaker iets te proeven uit deze keuken. Dat is toch weer een fijn vooruitzicht.
Manon, dat is zeker een fijn vooruitzicht. Ik verheug mij er nu al op! En velen met mij denk ik!
BeantwoordenVerwijderenerg mooie cake ik ga hem zeker proberen heb er nu al zin in:)
BeantwoordenVerwijderenBen ook bezig met de boek en erg goed ..nu nog de Dvd ;-)
BeantwoordenVerwijderenen ga zeker de taart van Minny proberen ..alle twee ;-))0
hij is goedgekeurd door mijn collega's ;-)
BeantwoordenVerwijderenGelukkig!
VerwijderenHoe vond je hem zelf? Je toch wel geproefd van de taart, hoop ik.