Hoe toepasselijk is de titel van het boek van Remco Campert dat dit jaar centraal staat in de campagne van Nederland Leest: het leven is vurrukkulluk.
Vanaf vrijdag 21 oktober is het boekje voor bibliotheekleden gratis op te halen in de bibliotheek, dus ga snel (als je tenminste lid bent).
Afgelopen weekend hebben we genoten van een heerlijke oktoberzon in een mooi Drents landschap en van een heerlijke lunch van ambachtelijk brood met pittige kaas en perenchutney bij Coffee & Tasty in Assen. Vurrukkulluk!
Dit is wat de herfst ook zo mooi maakt: warme kleuren en heel veel paddestoelen, pompoenen, druiven, noten, appels en natuurlijk peren.
Af en toe is het dan wel wat onstuimig weer, maar ook dat hoort nu eenmaal bij de herfst.
Voor iedereen die een rijke perenoogst heeft en van chutney houdt en voor iedereen die, net als ik, zonder die eigen oogst ook van chutney houdt, heb ik een lekker recept voor perenchutney met walnoten. Hoe langer de chutney staat, hoe lekkerder hij wordt en hij is zeker twee jaar houdbaar.
Op onderstaande foto heb ik dikke sneden boerenbrood belegd met roomboter, blauwschimmelkaas, sla en perenchutney.
1 kilo peren, geschild
250 gram moesappels, geschild
250 gram uien, gepeld
4,5 dl ciderazijn
400 gram suiker
100 gram walnoten
1/2 theelepel kaneel
Snijd het fruit en de uien in stukken. Doe de appels, peren en uien met de azijn in een pan en breng het geheel langzaam aan de kook. Laat alles op een laag vuurtje zo'n 40 minuten sudderen tot de appels, peren en uien zacht zijn. Voeg de suiker toe en laat de chutney nog een half uur sudderen tot hij is ingedikt. Rooster ondertussen de walnoten in een droge koekenpan en voeg dit samen met de kaneel toe aan de chutney.
Schep de warme chutney in schone potten, sluit ze af en laat de potten een tijdje op de kop staan. Nadat de potten weer goed gezet worden zullen ze zich door het afkoelen zelf vacuüm trekken.
Tijdens onze minstens 25 kilometer lange route van huis uit door het Drentse landschap, kwamen we deze mooie Lakenvelders tegen en even verderop Villa Kakelbont, zonder Pippi, maar met heel veel soorten pluimvee, genietend op een bankje in de zon of scharrelend door het aangrenzende weiland.
Een mooie weerkaatsing van de ondergaande zon op het maïsveld, of wat er nog van over is. Dit is Zuidwest-Drenthe en hier kom ik bijna iedere dag langs. Soms moet je gewoon even stilstaan om te kunnen genieten van je omgeving.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten