Drakenvrucht

Ik ben gelukkig niet de enige die het leuk vind om, vooral in het buitenland, supermarkten te bezoeken. En dan bedoel ik die megasupermarkten: Delhaize in België, Supermarché en Intermarché in Frankrijk en Marktkauf en Famila in Duitsland. Het zijn bijna excursies die ik maak. Uren kan ik er doorbrengen en me iedere keer opnieuw verbazen over de soorten en de veelheid aan producten die er te koop zijn. Nu vind ik markten en speciaalzaken ook erg geweldig, maar ik heb daar altijd het gevoel dat ik redelijk snel mijn keuze moet maken. En dat is lastig als eenderde van de producten op een kraam of in een vitrine liggen, als barrière tussen verkoper en klant, en ik niet weet wat het is. In zo'n megasupermarkt kan ik tenminste in mijn eigen tempo op ontdekking gaan.

Gisteren, in het prachtige plaatsje Leer in Duitsland (dat we helaas maar kort hebben kunnen bekijken doordat we te lang in Famila hebben rondgehangen, maar ach...), kwamen we in die megasupermarkt een draak van een vrucht tegen: de pitaya ook wel pitahaya, cactusvrucht of drakenvrucht genoemd. Voor nog geen twee euro is hij meegegaan en vandaag getest. De binnenkant van de vrucht ziet er uit als een witte kiwi met al die pitjes en de geur doet wat vaag aan meloen denken. Zo'n watermeloen. Verder lijkt het of alle energie naar de buitenkant van de vrucht is gegaan. Een opvallende verschijning dus met weinig smaak, maar zeker de moeite om eens te proberen.

Let bij de bovenste foto vooral even op de rechterkant van de drakenvrucht. Daar is toch duidelijk een nijlpaardachtige kop in te zien.