Honing-notenreep

Het basisrecept voor deze honing-notenreep komt uit 'Home Made' van Yvette van Boven (noten-karamelreep met gedroogde vijgen). Eigenlijk was me het recept in haar boek niet eens opgevallen, maar ik zag het op één van mijn favoriete foodblogs staan.

De basterdsuiker en pannekoekenstroop in het oorspronkelijke recept heb ik vervangen door rietsuiker en honing. Ik heb nooit pannekoekenstroop of keukenstroop (suikerstroop) in huis en gevoelsmatig is honing net wat gezonder.

De structuur van de notenrepen blijft redelijk zacht en kleverig, wat misschien door het gebruik van de honing komt. Ik zou ze een keer met suikerstroop moeten maken om het verschil te proeven, als dat er behalve de smaak al is.

De repen hebben door de honing wel een uitgesproken smaak, maar ze zijn erg lekker (als je van honing houdt tenminste). Houd je niet van honing, dan is de pannekoekenstroop wellicht toch een optie. De repen lijken me overigens niet alleen lekker om zo te eten, maar ook verbrokkeld door de yoghurt of door appelgebak, om maar iets te noemen.

200 gram hele blanke amandelen

200 gram walnoten

200 gram pompoenpitten

200 gram gedroogde vijgen

sap en rasp van een halve sinaasappel

250 gram rietsuiker

3 eetlepels honing

50 gram roomboter

Verwarm de oven op 175 graden. Verdeel de noten en pitten over een bakplaat en bak ze ongeveer in een kwartier goudbruin. Snijd de vijgen in stukjes en meng dit met de sinaasappelrasp door de noten.

Verwarm de suiker met de honing en sinaasappelsap op een laag vuurtje tot de suiker helemaal gesmolten is. Roer op het laatst de boter erdoor. Meng vervolgens alle ingrediënten door elkaar en verdeel het mengsel over een ingevette platte vorm. Spreid het mengsel goed uit en laat het geheel afkoelen. Snijd het honing-notenmengsel in repen.

Perenchutney en oktoberzon

Hoe toepasselijk is de titel van het boek van Remco Campert dat dit jaar centraal staat in de campagne van Nederland Leest: het leven is vurrukkulluk.

Vanaf vrijdag 21 oktober is het boekje voor bibliotheekleden gratis op te halen in de bibliotheek, dus ga snel (als je tenminste lid bent).

Afgelopen weekend hebben we genoten van een heerlijke oktoberzon in een mooi Drents landschap en van een heerlijke lunch van ambachtelijk brood met pittige kaas en perenchutney bij Coffee & Tasty in Assen. Vurrukkulluk!

Dit is wat de herfst ook zo mooi maakt: warme kleuren en heel veel paddestoelen, pompoenen, druiven, noten, appels en natuurlijk peren.

Af en toe is het dan wel wat onstuimig weer, maar ook dat hoort nu eenmaal bij de herfst.

Voor iedereen die een rijke perenoogst heeft en van chutney houdt en voor iedereen die, net als ik, zonder die eigen oogst ook van chutney houdt, heb ik een lekker recept voor perenchutney met walnoten. Hoe langer de chutney staat, hoe lekkerder hij wordt en hij is zeker twee jaar houdbaar.

Op onderstaande foto heb ik dikke sneden boerenbrood belegd met roomboter, blauwschimmelkaas, sla en perenchutney.

1 kilo peren, geschild

250 gram moesappels, geschild

250 gram uien, gepeld

4,5 dl ciderazijn

400 gram suiker

100 gram walnoten

1/2 theelepel kaneel

Snijd het fruit en de uien in stukken. Doe de appels, peren en uien met de azijn in een pan en breng het geheel langzaam aan de kook. Laat alles op een laag vuurtje zo'n 40 minuten sudderen tot de appels, peren en uien zacht zijn. Voeg de suiker toe en laat de chutney nog een half uur sudderen tot hij is ingedikt. Rooster ondertussen de walnoten in een droge koekenpan en voeg dit samen met de kaneel toe aan de chutney.

Schep de warme chutney in schone potten, sluit ze af en laat de potten een tijdje op de kop staan. Nadat de potten weer goed gezet worden zullen ze zich door het afkoelen zelf vacuüm trekken.

Tijdens onze minstens 25 kilometer lange route van huis uit door het Drentse landschap, kwamen we deze mooie Lakenvelders tegen en even verderop Villa Kakelbont, zonder Pippi, maar met heel veel soorten pluimvee, genietend op een bankje in de zon of scharrelend door het aangrenzende weiland.

Een mooie weerkaatsing van de ondergaande zon op het maïsveld, of wat er nog van over is. Dit is Zuidwest-Drenthe en hier kom ik bijna iedere dag langs. Soms moet je gewoon even stilstaan om te kunnen genieten van je omgeving.

Romige tagliatelle met schorseneren

Ik moet af en toe glimlachen als ik aan de kassa van één van onze plaatselijke supermarkten sta. In het voorjaar al een keer toen ik verse munt kocht en de jongen achter de kassa verrast was over de heerlijke geur van het plantje. Hij vroeg zich oprecht af of ze daar iets opgespoten hadden.

Van de week was ik in diezelfde supermarkt en zag ik nog één zak schorseneren liggen. Er stond geen prijs op de zak. Wel de naam van de groente, maar ja... hoe spreek je dat uit als je zo'n woord voor het eerst ziet. Het meisje achter de kassa heeft zich waarschijnlijk afgevraagd waar de klemtoon moest komen te liggen. En wie koopt nu zo een malle groente? Ik dus. Heerlijk.

Ik kwam op de site van de groene prinses (vegetarisch kookblog) een recept tegen van schorseneren met tagliatelle. En bij die aardse groente moet ik ook meteen aan andere aardse producten denken, zoals truffels. Ik heb nog nooit verse truffel gehad, maar natuurlijk wel een truffeltapenade (waar altijd meer paddestoel dan truffel in verwerkt is). Toevallig had ik nog een potje met twee truffels in huis. De smaak hiervan is niet zo heel sterk, maar zeker wel smakelijk over dit pastagerecht. En dat ook nog op een doordeweekse dag.

Het schorsenerenrecept is overigens ook lekker met aardappelpuree, voor wie dat liever heeft.

(voor twee personen)

500 gram schorseneren (ongeschild gewogen)

een beetje melk

een flinke klont boter

1 dl room

1 theelepel piment

peper en zout

een handvol gehakte walnoten

verse peterselie

geraspte kaas (bijvoorbeeld pecorino)

200 gram tagliatelle

(truffelschaafsel)

Haal zoveel mogelijk zand van de schorseneren en was ze vervolgens onder de kraan, zodat er geen los zand meer aan zit. Schil de schorseneren met een dunschiller (eventueel in een bak water omdat het melksap dat uit de schorseneren komt wat plakkerig kan zijn), snijd de stengels in stukken van zo'n drie centimeter lang en leg ze meteen in een pan water met een flinke scheut melk om het verkleuren tegen te gaan. Doe wat zout erbij en kook de schorseneren in zo'n 10 minuten beetgaar. Giet de schorseneren af.

Smelt de boter in een pan, doe de schorseneren erbij en bak ze goudbruin. Voeg de room, de piment en eventueel nog wat peper en zout toe en laat het geheel op een laag vuurtje wat indikken.

Kook de tagliatelle al dente, giet hem af en verdeel het over twee borden. Schep de schorseneren met roomsaus erover, strooi wat gehakte walnoten, geraspte kaas en peterselie erover.

Eventueel doe je nog wat truffelschaafsel erover.

Op onderstaande foto is piment (bessen van de pimentboom) te zien. De smaak wordt omschreven als een combinatie van nootmuskaat, kruidnagel en kaneel. Piment is meestal in gemalen vorm te koop, maar net als bij nootmuskaat blijft de kwaliteit en smaak langer behouden als de bessen kort voor gebruik gemalen worden.

Coconut blondies

Sinds 2004 is er in Portobello Road in de Londense wijk Notting Hill een banketbakkerij met de naam 'The Hummingbird Bakery'. Behalve taarten verkoopt eigenaar Tarek Malouf heel veel cupcakes, muffins, koeken, gevulde repen, brownies en blondies. Zijn favoriete gebak en taarten heeft Tarek Malouf gebundeld in 'Het Hummingbird Bakboek'.
Op zoek naar een recept voor blondies met kokosnoot kwam ik terecht bij het recept voor blondies zoals die in The Hummingbird Bakery gemaakt en verkocht worden. Ik heb het wel een klein beetje naar mijn hand gezet. In plaats van 150 gram witte chocolade heb ik voor de helft pure chocolade gebruikt en die later grofgehakt door het beslag gedaan. En in plaats van pecannoten heb ik geraspte kokos gebruikt. Ik heb ook de baktijd wat verkort, omdat de blondies anders te droog zouden worden. Voor mij hadden ze nog wat kleveriger gemogen, maar het testpanel van vandaag vond deze coconut blondies erg smakelijk en zo krijgen ze toch een plaats tussen mijn zoete lekkernijen.

125 gram boter

75 gram witte chocolade*

150 gram kristalsuiker

2 eieren

1,5 theelepel vanille-extract

200 gram bloem*

een snufje zout

75 gram pure chocolade, grofgehakt*

50 gram geraspte kokos

Smelt de boter met de witte chocolade op een laag vuurtje. Meng de chocolademassa en de suiker in een kom. Voeg de eieren en vanille toe en blijf goed kloppen zodat de eieren niet stollen. Voeg het zout toe. Zeef de bloem boven de kom en schep dit door het beslag. Voeg de pure chocolade en de kokos toe en meng alles door elkaar.

Bekleed een brownievorm (20x20 cm) met bakpapier, schep het beslag erin, strooi nog wat geraspte kokos over het beslag en bak de blondies in zo'n 25-30 minuten op 170 graden goudbruin.

* Gebruik 100 gram witte chocolade, 100 gram pure chocolade en 150 gram bloem voor een meer chewy bite.

Gegrilde aubergine met feta en oregano

Verleden weekend toen het nog heerlijk zonnig en warm weer was, hebben we nog even nagenoten van de vakantie met Grieks eten, waaronder deze gegrilde aubergine met feta en oregano.

De Griekse keuken in Nederland wordt altijd zo gedomineerd door souvlaki, gyros en suzuki, terwijl het land zelf rijk is aan heerlijke vegetarische gerechten. Gegrilde aubergine is verrukkelijk en heel eenvoudig te maken. In plaats van feta smaakt een dot roomkaas er ook goed bij. En natuurlijk lekker knapperig brood.

1 aubergine

een bosje veldsla of waterkers

feta

verse oregano

kappertjes

olijfolie

balsamicoazijn

peper en zout uit de molen

Snijd de aubergine in plakken van een halve centimeter dik. Bestrijk ze met olijfolie en grill ze aan weerskanten in de grillpan. Maak een dressing van olijfolie, balsamicoazijn (of een andere zoete fruitazijn), peper en zout. De verhoudingen zijn drie delen olie en één deel azijn. Leg wat veldsla of waterkers op een schaal en schik de aubergine ernaast. Bestrooi de aubergine met wat kappertjes, oregano en verkruimelde feta. Sprenkel tenslotte wat van de dressing erover.

Dierendag

Vandaag is het EetGeenDierenDag, een actie van Wakker Dier in samenwerking met 6 grote cateraars van bedrijfsrestaurants, om vandaag geen vlees te eten. Wat mij betreft mag dit vaker, maar doe vooral vandaag mee en proef hoe ontzettend lekker vegetarisch eten is.

Alleen Miss B. krijgt haar standaard niet-vegetarische-maaltijd. Iets anders lust ze niet en het is tenslotte dierendag. En zij is poes.

Griekse courgettekoekjes met tzatziki

Op het prachtige Ionische eiland Kythira, waar we in 2009 waren, kreeg ik voor het eerst Kolokithokeftedes (courgettekoekjes) te eten. Kleine pannenkoekjes of beignets van onder andere geraspte courgette, feta en kruiden.

Nu heb ik ze al een aantal keren gemaakt, maar het lukt me niet om ze goed in de pan te bakken. Niet dat de koekjes blijven plakken, maar ze vallen uit elkaar. Vandaar dat ik ze nu maar in kleine vormpjes in de oven bak en ze daarna besprenkel met olijfolie.

Zie hier het verschil tussen courgettekoekjes die gebakken zijn in de pan (foto boven) en courgettekoekjes gebakken in de oven (foto onder).

1 courgette

2 bosuitjes

200 gram feta

1 teentje knoflook

2 eieren

5 eetlepels bloem (ongeveer 50 gram)

peper en zout

2 theelepels gedroogde oregano (eventueel dille of munt)

peterselie

Rasp de courgette, snijd de bosui in ringen, verkruimel de feta, pers de knoflook uit, klop de eieren los en meng alle ingrediënten door elkaar. Bewaar wat verse peterselie voor garnering.

Verwarm olijfolie in een pan, doe er kleine bergjes van het courgettemengsel in en bak de koekjes aan weerskanten goudbruin.

In de oven bak je de koekjes op 180 graden in 20-25 minuten goudbruin.

Serveer de koekjes met peterselie en een dot tzatziki.

Het recept voor de tzatziki komt uit 'Mezze & moussaka' van Tessa Kiros.

1/2 komkommer, geraspt en eventueel geschild

1 teentje knoflook uit de pers

200 gram dikke Griekse yoghurt

peper en zout uit de molen

olijfolie

1 eetlepel gehakte munt of dille

Meng alle ingrediënten door elkaar en besprenkel de tzatziki met olijfolie.