Flapjacks met gojibessen

Drie paar wandelschoenen en een rugzak vol proviand hebben de eerste twee etappes van de 492 kilometer lange afstandswandeling erop zitten. Nog slechts 462 kilometer te gaan.

Als energie boost voor onderweg had ik flapjacks met gojibessen gemaakt. In China worden deze bessen 'happy berries' genoemd, omdat ze voor een algehele positieve levenshouding zorgen. Bovendien zou de gojibes de hoogste concentratie anti-oxidanten bevatten, kracht en energie geven en zeer rijk zijn aan allerlei vitamines en mineralen. Genoeg inhoud om ze in de flapjacks te verwerken.

Overigens zijn flapjacks traditionele Engelse koeken gemaakt van havermout, boter, (bruine) suiker en golden syrup. Vaak worden er nog allerlei noten en gedroogde vruchten aan toegevoegd. Flapjacks zijn vergelijkbaar met mueslirepen.

Ik heb voor deze flapjacks het basisrecept van Yvette van Boven aangehouden. 

Omdat ik het altijd leuk vind om met een recept te experimenteren heb ik een aantal ingrediënten vervangen door iets anders, maar natuurlijk wel door eenzelfde soort produkt. Zo heb ik kokosolie in plaats van boter gebruikt en agavesiroop in plaats van golden syrup.

Pieterpad nabij Wierum (Groningen)

125 gram boter

125 gram bruine suiker of rietsuiker

125 gram golden syrup of honing

250 gram havermout

allerlei toevoegingen*

Smelt de boter met de suiker en golden syrup. Voeg de overige igrediënten toe. Bekleed een bakblik (20x20 cm) met bakpapier, verdeel het mengsel erover en bak de flapjacks op 180 graden in zo'n 25-30 minuten bruin. Laat de koek iets afkoelen, snijd het vervolgens in blokjes of repen en laat het verder afkoelen.

*Als toevoegingen heb ik in totaal 200 gram aan noten en vruchten toegevoegd, maar dat kun je geheel zelf bepalen. In deze flapjacks zitten amandelen, hazelnoten, cranberries en gojibessen.

Wil je de flapjacks minder zoet hebben, gebruik dan ongeveer de helft aan suiker en zo'n 5 eetlepels golden syrup.

Amandelen: bevatten enkelvoudig onverzadigde vetzuren en zijn gezond voor hart- en bloedvaten, bevatten veel anti-oxidanten, mangaan (goed voor leverontgiftiging) en chroom (houdt de bloedsuikerspiegel constant).

Cranberries: rijk aan anti-oxidanten en goede beschermer tegen allerlei kwalen doordat ze de sterkste vrije radicalenvangers zijn die de natuur ons biedt (samen met andere rode bosvruchten).

Gojibessen: zeer rijk aan anti-oxidanten, vitamine C-A-B1-B2, ijzer, koper, nikkel, chroom, natrium, calcium en aminozuren (daardoor positieve effecten op gezondheid en stemming).

Haver: goede bron van oplosbare vezels, waardoor de bloedsuikerspiegel langzaam stijgt en daalt, rijk aan calcium, magnesium, silicium (anti-stress mineraal), ijzer, zink en vitamine B. Algemeen kan gezegd worden dat haver van invloed is op de hang naar koolhydraten en de emotionele stabiliteit.

Hazelnoten: bevatten goede Omega-9-vetzuren, vitamine E, chroom (houdt de bloedsuikerspiegel constant).

Kokosolie: zeer gezonde vetsoort (ondanks verzadigd), die de verbranding van voeding stimuleert. Bevat laurinezuur die schimmels, bacteriën en virussen te lijf gaan. Werkt stabiliserend op de bloedsuikerspiegel en bevat geen cholesterol en transvetten.

Kijk op Natuur Diëtisten Nederland voor meer informatie.

Bron: Weten van (h)eerlijk eten - Rineke Dijkinga

Brioche met chocolade

Een paar jaar geleden maakte ik voor het eerst brioche met chocolade, naar een recept uit het Home and Garden buitenkookboek. De broodjes smaakten heerlijk, maar toch kon ik de neiging niet weerstaan om te blijven speuren naar een ultiem brioche recept. Waarschijnlijk heb ik me altijd verbeeld dat er een recept bestaat hoe je dit zoete brood hoort te maken. Ik zou toch wel beter moeten weten.
Inmiddels ben ik, na een aantal recepten getest te hebben, weer terug bij het eerste recept. Bijna dan.
In het geweldig leuke kookboekje 'Recettes pour bien vivre' staat een recept voor brioche dat er heel dichtbij in de buurt komt. Met niet teveel eieren, zoals toch in veel brioche recepten het geval is. Ik hou nu eenmaal niet zo van de smaak van eierkoek en eierbrood. Met een paar kleine aanpassingen in het recept (ik heb bijvoorbeeld iets meer boter gebruikt) is dit in ieder geval mijn ultieme brioche recept. 
Eigenlijk zou briochedeeg een hele nacht moeten rusten, maar daar had ik me niet op ingesteld. Ik heb het laten rijzen, zoals ik dat met ander brooddeeg ook doe, twee keer een uur (ongeveer). Maar een nacht rusten is natuurlijk wel handig als je op zondagochtend warme broodjes wilt eten. 
Op de website 'pain brioche' staan meerdere brioche recepten.

Recettes pour bien vivre - recepten om goed te leven - is een verzameling klassieke Franse gerechten, geïnspireerd op een Frans kookschriftje uit 1870. In het nieuw uitgegeven kookboek zijn pagina's uit het originele schriftje te zien. Veel gerechten zijn voorzien van mooie sfeerfoto's, zowel van het Franse landschap als van de gerechten. Het kookboek is in zijn geheel prachtig vormgegeven.


De brioches met chocolade die ik gemaakt heb, heb ik gebakken in een muffinvorm omdat ik geen briochevorm heb. Op onderstaande foto zijn oude briochevormen te zien, maar die zijn niet meer geschikt om in te bakken.

Oude briochevorm

500 gram bloem

snufje zout

1 zakje gedroogde gist of 25 gram verse gist

1,5 dl lauwwarme melk

3 eetlepels suiker

2 eieren

100 gram boter

12 stukjes chocolade (of paaseitjes)

Meng de gist met een theelepel van de suiker en een paar eetlepels lauwwarme melk. Laat dit een tijdje staan, zodat de gist gaat werken.

Meng de rest van de suiker met het zout door de bloem. Maak een kuiltje in het midden van de bloem en giet daar het gistmengsel, de eieren en de rest van de melk in. Kneed het deeg goed door.

Voeg de boter in kleine porties aan het deeg toe en blijf kneden tot het deeg soepel en elastisch aanvoelt.

Laat het deeg afgedekt op een warme plek rijzen tot het in volume verdubbeld is (ongeveer een uur)*.

Kneed het deeg opnieuw en verdeel het in 12 porties. Maak van iedere portie een balletje, duw dit iets plat, leg er een stukje chocolade op en vorm het weer tot een balletje. 

Leg dit met de vouwkant naar beneden in 12 kleine ingevette briochevormpjes of een muffinvorm voor 12 stuks.

Voor een 'Brioche Parisienne' vorm je eerst een tweede balletje dat je boven op de brioches legt (zie foto).

Laat het deeg opnieuw rijzen tot het in volume verdubbeld is. Bestrijk ze eventueel met losgeklopt eigeel of een mengsel van losgeklopt ei met room voor de glans.

Verwarm de oven voor op 180 graden en bak de brioches in 10-15 minuten goudbruin.

*Oorspronkelijk hoort briochedeeg dus een hele nacht te rusten op een warme plek. In het brioche recept uit 'Recettes pour bien vivre' hoeft het deeg geen tweede keer te rijzen, maar ik heb niet getest hoe het resultaat dan is.

De jarige trakteert

Een klein feestje in de keuken. Mijn blog is vandaag één jaar oud! En dat wordt gevierd met truffels, het eerste recept dat ik op 15 maart 2011 publiceerde. Op de etagère liggen behalve de bekende slagroomtruffels ook koffietruffels met Café Marakesh, een koffielikeur. Voor wie erbij kan, geniet ervan.

Speciaal voor mijn blog heb ik destijds een klein notitieboekje aangeschaft, waarin ik alle ideeën en recepten noteer die ik wil maken en posten. Het boekje staat inmiddels erg vol en opvallend genoeg staan veel recepten die ik had willen posten nog steeds te wachten om gemaakt, gefotografeerd en gepost te worden: Limburgse linzevlaai, borsjt volgens een Oekraïens recept, dal bhat en momo's uit Nepal, Tibetaans koekenpanbrood, galettes (Frans) of crostata's (Italiaans), devil's food cake, mijn favoriete lasagne recept en zelfgemaakte ravioli, quesadilla's, broodje falafel (homemade)...
Ik hoop dat ze dit jaar een plek in de keuken krijgen, maar met al die mooie kookboeken, foodmagazines en kookblogs is het soms lastig om een keuze te maken.

In het notitieboekje heb ik ook bijgehouden welke landen mijn blog bezochten. Dat gaat van België tot Canada, van Letland tot Costa Rica en van Hong Kong tot... Saint Vincent en de Grenadines.
Ik had vooraf nooit kunnen bedenken dat mijn blog vanuit zoveel landen 'bekeken' zou worden, voor zover het in de meeste gevallen niet gewoon toevalstreffers zijn. Laat me maar in de waan.
Maar voor al die trouwe blogbezoekers, leuke en soms persoonlijke reacties, bereidwillige proefeters... bedankt! Het maakt bloggen zoveel leuker.

Fil de fer

Oud mandje van draadijzer

Een paar weken geleden werd me gevraagd of ik mee wilde doen aan een interview voor een artikel over oud draadijzer (zie mijn pagina over brocante). Het werd mijn eerste interview ooit. En ja, dat is best spannend, zeker als je hoort dat het niet zomaar een blad is waar het artikel in gepubliceerd wordt. Maar het was leuk om hieraan mee te werken en ik ben erg benieuwd naar het resultaat.

Voor wie niet bekend is met oud draadijzer (fil de fer); de bekendste voorwerpen zijn waarschijnlijk de taartroosters en de eiermandjes. Zeker de taartroosters gebruik ik geregeld voor foto's op mijn blog om taartjes en andere lekkernijen op te presenteren (en vervolgens te fotograferen).
Maar er is zo veel meer van dit materiaal gemaakt. Prachtige voorwerpen en gebruiksartikelen en alles, veelal eind 1800 - begin 1900, met de hand gemaakt.

Onderstaande foto komt uit het boek 'Fil de fer' van Suzanne Slesin.

De eier-etagère werd vroeger in brasserieën in Frankrijk gebruikt om de gasten te voorzien van gekookte eieren met wat zout, brood en boter. 

Hij zou zeker niet misstaan op tafel bij het paasontbijt (of brunch): gevuld met eieren en 'petite brioche au chocolat'. Heerlijk als je zo'n broodje openbreekt en de warme chocolade je smeltend tegemoet komt. Ik zal binnenkort het recept hiervan posten.

Tekst op de foto:

"Le buisson à oeufs, posé sur le zine, est un vieil habitué de nos cafés et brasseries. On y place des oeufs durs, que les clients mangent -sur le pouce- avec une pincée de sel et une tartine beurrée."

Het artikel over oud draadijzer komt in Ariadne at Home te staan, bij de rubriek 'brocante van toen', in de uitgave van juni. In het artikel is dan ook meer te lezen over de achtergrond van oud draadijzer.

Catalogue de l'entreprise parisienne Bellanger-Fasbender, 1880

Italiaanse rijstschotel

       

Ergens in Oost-Groningen hebben we een adres waar we bij tijd en wijle fantastisch vegetarisch kunnen eten en genieten. En niet alleen genieten we van het eten en de gezelligheid, maar ook van alle grote en kleine dieren die in en om het huis rondscharrelen. Ik neem ook steevast mijn fotocamera mee. De foto van de ragdoll kitten is één van de resultaten.

De laatste keer dat we er waren kregen we een heerlijke rijstschotel met schmand (spreek uit als sjmand) te eten. Ik had er nog nooit van gehoord. Het is ook zo'n naam waarbij je je allerlei voorstellingen kunt maken. Maar wat is het nu?

Schmand is een typisch Duits product dat vergelijkbaar is met zure room en crème fraîche. Het zit er wat vetgehalte betreft net tussenin. Zure room heeft een vetgehalte van 10%, schmand 20% en crème fraîche 30%. 

Op de Duitse wikipedia staat dat schmand oorspronkelijk zuur geworden slagroom is. In tegenstelling tot in Rusland en Polen waar schmand ook bekend is, wordt in Duitsland vaak een bindmiddel aan schmand toegevoegd om de room dikker te maken. 

Hoe dan ook, in Nederland is schmand niet te koop. In plaats daarvan heb ik crème fraîche gebruikt.

Ik heb eigenlijk geen idee hoe het gerecht heet, maar vanwege de ingrediënten heb ik het maar een Italiaanse rijstschotel genoemd. Niet erg origineel, maar het gerecht moet toch een naam hebben. Of op z'n minst een omschrijving.

Verder kun je met de hoeveelheid van de diverse ingrediënten gemakkelijk spelen. Iets meer of minder van het een of ander is prima. Ik gebruik zelf altijd zilvervliesrijst in plaats van de basmatirijst, zoals in het recept staat. En in plaats van zwarte olijven heb ik groene olijven gebruikt.

200 gram basmatirijst

1 ui

1 prei

1 rode paprika

1 courgette

peper en zout

1 theelepel gedroogde tijm 

1 theelepel gedroogde oregano

1/4 theelepel paprikapoeder

1/4 theelepel chilipoeder of cayennepeper

1 ui

3 tenen knoflook

500 gram spinazie

500 gram tomaten

200 gram (zwarte) olijven

100 gram slagroom

100 gram schmand (of crème fraîche)

250 gram mozzarella

150 gram geraspte kaas

peterselie

Kook de rijst bijna gaar.

Maak de groenten schoon en snijd het klein. Fruit eerst de ui in de olijfolie en voeg vervolgens de paprika, prei en courgette toe. Voeg de kruiden en specerijen toe en breng het geheel op smaak met wat zout. Laat het zo'n 10 minuten zachtjes stoven. 

Meng de helft van de rijst door het groentemengsel en doe dit in een ovenschaal.

Maak de andere ui en knoflook schoon en fruit dit in olijfolie. Voeg de spinazie toe en roerbak dit mee tot de spinazie naar behoeven geslonken is. Breng het op smaak met wat zout.

Meng de rest van de rijst door de spinazie en doe ook dit in de ovenschaal.

Snijd de tomaten in blokjes en de olijven in ringen. Verdeel dit over de spinazie. Meng de slagroom met de schmand en giet dit over de ovenschaal. Snijd de mozzarella in blokjes en verdeel dit samen met de geraspte kaas over de schaal. 

Zet de ovenschaal ongeveer 25 minuten in de oven op 170 graden.
Bestrooi het gerecht met peterselie.

Ragdoll kitten